stika

I)

(að), v.

1) to drive piles into; Ólafr konungr lét s. ána uppi, he blocked the river by means of piles;

2) to measure with a yard-measure (s. lérept vaðmál).

II)

f.

1) stick;

2) candlestick (= kertastika);

3) yard, yard-measure, equal to two Icelandic ells (menn skyldi hafa stikur, þær er væri tveggja alna at lengd).

* * *

1.

að, [A. S. stician], to drive piles (stik), Hkr. i. 92 (see stik); hann lét stika ána Temps, Bret.; stikaðr var út óssinn, sem vandi er á í Austrvegum (as is the custom in the Baltic) at stika fyrir úfriði, O. H. L. 12; svá er sagt at Ólafr konungr lét stika ána uppi, ok stór vötn er nær lágu. 52; hann skyldi ok láta stika þjóðleið … svá at eigi væri þar skipum fært, Fb. ii. 72; stika hvert grunn, Edda (Ht.): stakes driven in between high and low water-mark for whale or salmon catching, s. fyrir hval, N. G. L. i. 61; s. laxa-fiski, D. N. v. 531.

II. to measure with a yard-measure; stika lérept, Fms. vi. 348; s. vaðmál, Ölk. 36; s. niðr hundrað vöru, Bs. i. 849; þar fyrir skaltú s. þér ór fatabúri þrjátigir álnir lérepts, 876.

2.

u, f. a stick; hvárki steinn né stika, Stj. 531; eldiviðar-stikum, sticks for fuel, 264.

2. a yard, yard measure (equal to two ells); með stikum þeim er jamnlangar eru tíu, sem kvarði tvítögr sá er merktr er á kirkju-vegg á Þingvelli, Grág. i. 497; met, mæli-keröld ok stikur, Gþl. 522; hafa ranga stiku, Jb. 375: greiða vaðmál eigi skemra saman en stiku, Vm. 16; stiku-breiðr, yard-broad, Grág. i. 498; stiku-blígr, a nickname, Landn.: compds, kerti-stika, a candlestick; reglu-s., a ruler. ☞ The old stika seems to have answered to the Engl. yard; gaf þá þat ráð til Páll biskup, at menn skyldi hafa stikur, þær er væri tveggja álna at lengd, Bs. i. 135 (Páls S. ch. 9).